آلودگی میکروبی در اتاق‌های عمل بیمارستان امیرالمؤمنین (ع) شهرستان زابل

چکیده زمینه و هدف: هرگاه به مقوله کیفیت مراقبت از بیماران اشاره ای شده، تعیین میزان عفونت بیمارستانی در انعکاس کیفیت رسیدگی و مراقبت از بیماران، در اولویت اول قرار گرفته است. از طرفی کنترل عفونت بیمارستانی رابطه مستقیمی با شناخت صحیح عوامل ایجاد کننده این گروه از عفونت ها دارد. هدف از انجام این تحقیق بررسی میزان آلودگی میکروبی در اتاق های عمل بیمارستان امیرالمومنین (ع) شهرستان زابل بوده است. مواد و روش کار: در این پژوهش مقطعی توصیفی- تحلیلی، تعداد 380 نمونه از اتاق‌های عمل بیمارستان امیرالمؤمنین(ع) شهرستان زابل اخذ شد و پس از بررسیهای آزمایشگاهی، نتایج آن به همراه اطلاعات مربوط به محل نمونه برداری، زمان نمونه برداری (قبل یا بعد از گندزدائی)، نوع ماده ضد عفونی کننده و رقت آن به ثبت رسید و با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری پیرسون و کای دو مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: آلودگی میکروبی اتاق‌های عمل بیمارستان 6/27 درصد به ثبت رسید که شامل آلودگی باکتریایی (2/18 درصد)، آلودگی قارچی (6/7 درصد) و آلودگی توأم باکتری و قارچ (8/1 درصد) می‌باشد. بیشترین آلودگی میکروبی به ترتیب مربوط به استافیلوکوکوس اپیدرمیس (5/22 درصد)، کلبسیلا (2/14 درصد) و آسپرژیلوس (8/10 درصد) می‌باشد. بیشترین آلودگی میکروبی مربوط به نمونه های اخذ شده از کف و دیوارهای اتاق عمل، تخت و ماسک بیهوشی و کمترین آلودگی میکروبی از نمونه های اخذ شده از هوای اتاق عمل بدست آمده است. نتیجه گیری: میزان آلودگی میکروبی بیمارستان امیرالمؤمنین (ع) شهرستان زابل در مقایسه با مطالعات مشابه که در سایر نقاط کشور به انجام رسیده است، تفاوت قابل ملاحظه ای ندارد، اما نسبت به استاندارد جهانی (5 درصد) فاصله زیادی داشته و برنامه ریزی و تلاش زیادی را به منظور کاهش آلودگی طلب می‌کند.